Rozdział 221

Elara POV

Światło dzienne chyliło się ku zachodowi, a miękkie promienie pozostałego światła słonecznego oświetlały szpitalny pokój artystycznymi, mieszanymi kolorami zachodu słońca. Słońce nie było już tak gorące, promienie dawały pomarańczowy blask, zamiast siły dziennego żółtego.

Zostałem z Rosą całe popołudnie, ona cały czas spała.