Bölüm 152

Zeke, avludaki bankta oturmuş, ortada duran yedi öğrenciyi izliyordu. Konuşmuyorlardı; sanki bir şey bekliyormuş gibi orada öylece duruyorlardı.

Ya da birisi.

Başını eğip her birine odaklandı. Kurtları hâlâ oradaydı ama onları zar zor hissedebiliyordu. Yani bu, artık hareket edemeyecekleri anlamına mı geliyordu?