Κεφάλαιο 104
«Καχίρ». Του άγγιξα το χέρι όταν πλησίασε, με τα χείλη μου να τρέμουν. Δεν θα μου έκανε κακό -- προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου γι' αυτό, αλλά δεν εμπόδισε την καρδιά μου να τρέμει όταν πλησίασε με ένα περίεργο βλέμμα στα χρυσαφένια μάτια του.
Ήθελα να κοιτάξω αλλού, αλλά ανάγκασα τον εαυτό μου να διατηρήσει οπτική επαφή. Κάτω από αυτόν τον αιματοβαμμένο λύκο και με άγρια μάτια βρισκόταν ο σύντροφός μου, ο έρωτας της ζωής μου και ο πατέρας του παιδιού μου.
«Cahir - do you -» ήθελα να ρωτήσω αν με αναγνώρισε αλλά δεν μπορούσα. Τι έκανα μιλώντας σε έναν λύκο που με καταδίωκε; Τι έκανα για να προσεγγίσω έναν άγριο λύκο; Αλλά αυτός ο άγριος λύκος ήταν το ταίρι μου και δεν μπορούσα να τον αφήσω να φύγει. Ποτέ.