Κεφάλαιο 73

Οι μέρες που ακολούθησαν με έκαναν να ερευνήσω εκτενώς τους απατεώνες ενώ προσπαθούσα να κρατήσω την καρδιά μου από τον Cahir. Ήταν δύσκολο, αλλά τα λόγια του επαναλαμβάνονταν στο μυαλό μου τόσο συχνά, θυμίζοντάς μου ότι ήταν ανίκανος να αγαπήσει. Η χρήση των λόγων του ως μάντρα δεν λειτούργησε τόσο καλά όσο περίμενα. Δεν ήθελα, αλλά ήταν αναπόφευκτο - ερωτευόμουν, αργά αλλά σταθερά.

"Ουφ." Ένιωσα το στομάχι μου να γυρίζει καθώς έθαψα το πρόσωπό μου στο μαξιλάρι μου. Όλο μου το σώμα πονούσε σαν να με είχε χτυπήσει φορτηγό και ένιωθα άβολα για κάποιο λόγο.

"Σιχάνα!" Τινάχτηκα όρθια, μαζεύοντας τα σεντόνια μου για να καλύψω το σώμα μου καθώς ο Αρίστο μπήκε στο δωμάτιό μου.