Κεφάλαιο 110 Αρ. 110

Ο Γουίλ αποκοιμήθηκε, σωριασμένος στο γραφείο του.

« Ωχ», χασμουρήθηκε καθώς ισιώθηκε. «Ήταν κακή ιδέα». Άπλωσε τα χέρια του ψηλαφώντας όλους τους κόμπους στην πλάτη του. Τίποτα που δεν λύνει ένα ζεστό ντους. Σκέφτηκε ότι μετά το ντους του θα ενημέρωνε την Έμμα ότι ήταν ο νέος της γείτονας. Πιθανότατα θα αναστατωνόταν γι' αυτό. Αλλά είχε τελειώσει και δεν γυρνούσε πίσω τώρα. Θυμήθηκε τον τρόπο που τον κοίταζε η Έμμα ενώ φορούσε πιο casual ρούχα. Δεν μπορούσε να κρύψει αυτή την πείνα στα μάτια της. Το ήξερε πολύ καλά.

«Λοιπόν», χαμογέλασε στον εαυτό του. «Δεν θα πάω στη δουλειά. Δεν χρειάζεται να φοράω κοστούμι κάθε μέρα». Ήταν ένα διαβολικό σχέδιο. Αλλά αν επρόκειτο ποτέ να είναι ξανά με την Έμμα, έπρεπε να ξεκινήσει από κάπου. Μπήκε στο ντους και απόλαυσε την αίσθηση του νερού που κυλούσε γύρω του. Έτρεχε σε όλο του το σώμα και δεν μπορούσε παρά να σκεφτεί ότι έπρεπε να είναι τα χέρια της Έμμα πάνω του. Τη φαντάστηκε στο ντους μαζί του, με τα νύχια της να σέρνονται στην πλάτη του καθώς εκείνος πίεζε το σώμα του πάνω στο δικό της.