Rozdział 260

„Lord Jakal ma rację” – dodał Lord Belzebob, podnosząc się, a jego krzesło szurało szorstko po kamiennej podłodze. „Rozumiemy, że jest twoją przeznaczoną partnerką, Wasza Wysokość, ale to będzie naprawdę trudne do zaakceptowania dla naszego ludu. Ludzie są naszymi zaprzysiężonymi wrogami. Ich zdrada kosztowała nas drogo. Czy nie powinniśmy skupić się na wytępieniu ich gatunku, zamiast wywyższania jednego do pozycji władzy nad nami?” Skłonił się głęboko, jego głowa niemal dotykała stołu przed nim. „Proszę, rozważ to jeszcze raz, Wasza Wysokość”.

„Proszę to przemyśleć, Wasza Wysokość!” – krzyknęli chórem pozostali obecni na sali, a ich zbiorowe głosy były zabarwione desperacją i niepokojem, gdy się kłaniali.

Zapadła przytłaczająca cisza.