Rozdział 1: Rodzice biologiczni przyjeżdżają w odwiedziny

Najlepszy prywatny szpital w Haicheng——

„Pani Lin, nie można dłużej odwlekać pani stanu. Musi pani zostać natychmiast przyjęta do szpitala na leczenie”.

„Jak długo będę mógł żyć, jeśli nie podejmę leczenia?”

„…Maksymalnie trzy miesiące.”

Lekarz spojrzał na stojącą przed nim kobietę z nutą współczucia w oczach.

Wendy jest znaną przedsiębiorczynią w Haicheng. Jej Millennium Group obejmuje wiele dziedzin, w tym finanse, opiekę medyczną, nieruchomości i catering.

Od lat utrzymuje się na szczycie listy najbogatszych ludzi magazynu Forbes. Założyła także kilka fundacji charytatywnych dla kobiet.

Taki miły człowiek, a jednak zachorował na zaawansowanego raka żołądka.

Prawdą jest, że zło trwa tysiące lat, a dobrzy ludzie nie żyją długo.

„Nie chcę, żeby ktokolwiek inny wiedział, że jestem chora”.

Gdy tylko wiadomość o jej chorobie się rozejdzie, z pewnością zostanie ona rozdmuchana przez osoby z ukrytymi motywami, co wpłynie na życie dziesiątek tysięcy osób z Grupy Shengshi.

Wendy chce wyeliminować wszystko, co mogłoby zagrozić interesom grupy.

W Shengshi Group nawet sprzątaczka może dostać miesięczną pensję w wysokości 7000 juanów, z sześcioma ubezpieczeniami i jednym funduszem w pełni opłaconym. Ma dwa dni wolne w weekendy, dziesięć dni płatnego urlopu rocznie, dotacje na ślub, dotacje na poród i dotacje na opiekę nad dziećmi... Świadczenia socjalne są najlepsze w branży.

W tak złym otoczeniu Wendy , jako przewodnicząca grupy , odpowiada za utrzymanie dziesiątek tysięcy osób podległych jej.

„ Pani Lin, naszym obowiązkiem jako lekarzy jest ochrona prywatności pacjentów. Może pani być o to spokojna”.

Po otrzymaniu zapewnienia od lekarza Wendy wstała i opuściła klinikę, a następnie pojechała chłodnym Rolls-Royce'em aż do starego domu rodziny Lin.

Wendy lubi ciszę. Zazwyczaj ona i jej adoptowany syn Justin mieszkają sami w starym domu rodziny Lin.

Ale... nagle w drzwiach pojawiły się trzy pary kapci śmierdzących gównem, a brwi Wendy zmarszczyły się tak mocno, że mogłyby uszczypnąć muchę na śmierć.

Wcześniej mówiła swoim podwładnym, aby nie zapraszali do domu osób z zewnątrz, więc dlaczego jej nie posłuchali?

Kiedy Wendy zmieniała buty, niania Maggie już podeszła do niej i przykucnęła, żeby pomóc jej zmienić buty.

„ Maggie , czy dzisiaj są w domu jacyś goście?”

„ Pani, to... młody pan przyprowadził kogoś do domu”. Maggie wyglądała na zawstydzoną.

Wendy zobaczyła wyraz twarzy Maggie i serce jej zamarło: „Kogo tym razem przyprowadził do domu?”

„Są rodziną trzyosobową. Para w średnim wieku bardzo przypomina młodego pana. Podobno są jego biologicznymi rodzicami” – powiedziała Maggie, zwracając uwagę na wyraz twarzy młodej damy, obawiając się, że będzie smutna.

Jest starszą w rodzinie Lin. Opiekuje się młodą damą od dzieciństwa i najlepiej zna przeszłość młodego mistrza.

Tego roku dobroduszna młoda dama straciła swoją matkę i w drodze powrotnej ze spotkania z matką, podczas którego składała jej hołd, spotkała młodego pana porzuconego na poboczu drogi.

Zimą młody pan leżał owinięty w podarty płaszcz i był bliski zamarznięcia na śmierć.

To młoda dama przyniosła go do domu, a później adoptowała jako swojego syna... Ale tym razem młoda dama bała się, że będzie smutna.

Ku zaskoczeniu wszystkich, po usłyszeniu tych słów, Wendy weszła do domu ze spokojnym wyrazem twarzy.

Rodzina nie przyszła wcześniej ani później, ale przyszła o tej porze. Chciała zobaczyć, co rodzina planuje, okrutnie porzucając Justina, który był jeszcze niemowlęciem, na śniegu.

Gdy tylko weszła do salonu, Wendy zobaczyła kogoś dłubiącego w nosie, stąpającego boso po jej skórzanej sofie wartej milion dolarów.

Jej twarz natychmiast stała się zimna.

Justin, który właśnie znalazł swoich biologicznych rodziców , był tak szczęśliwy, że w ogóle nie zauważył wyrazu twarzy Wendy . Podszedł szybko do Wendy i radośnie ją przedstawił: „ Mamo, znalazłem moich biologicznych rodziców. Są moim biologicznym ojcem i matką. Ten, który siedzi i je, jest moim biologicznym bratem”.

William, który siedział na sofie, natychmiast wstał i spojrzał na Wendy pożądliwym wzrokiem.

Ta kobieta jest niesamowita.

Kiedy już tu zamieszka, na pewno pokona tę kobietę i każe jej codziennie służyć mu w łóżku.

To spojrzenie tak rozchorowało ludzi, że nie mogli jeść. Maggie, która była lojalna wobec swojego pana, szybko zostawiła Wendy za sobą i spojrzała na Williama z nienawiścią.

On jest naprawdę ropuchą, która chce jeść mięso łabędzia. Nawet nie wychodzi, żeby się odlać i popatrzeć na siebie. Jak taka ropucha może marzyć o kobiecie, która jest złotą gałęzią i jadeitowym liściem?

A młody pan naprawdę jest coraz bardziej zdezorientowany. Sprowadzenie takiej osoby do domu, czy to nie rani uczuć jego kobiety?

Wendy, którą Maggie mocno chroniła, uśmiechnęła się.

Maggie wykonała dobrą robotę. Dam jej podwyżkę później.

Bransoletka z zielonego jadeitu, którą kupiła w zeszłym miesiącu, kiedy leciała do M i wydała na nią dużo pieniędzy, jest dla Maggie najbardziej odpowiednia.

Myślę, że Maggie się spodoba.

William został kopnięty przez żonę i szybko przestał na nią patrzeć. Wyszczerzył żółte zęby i powiedział: „Siostro, Justin był ci winien przez wszystkie te lata. Moja matka i ja będziemy pracować jak niewolnicy w następnym życiu, aby ci się odwdzięczyć”.

Słysząc to, Justin wzruszył się do łez. Jego biologiczni rodzice naprawdę go kochali. Zajmowałby się nimi do końca ich życia.

Wendy poczuła się załamana. Nawet nie zadała sobie trudu, żeby spojrzeć na tego głupiego adoptowanego syna.

„Justin wychowuje się u ciebie. Jego ojciec i ja czujemy ulgę. Nasze dwie rodziny staną się w przyszłości jedną rodziną. Musimy się częściej odwiedzać”.

Wendy chciała coś powiedzieć, gdy Justin jej przerwał.

„Mamo, o czym ty mówisz? Wcześniej byłem niesynowski, ale teraz w końcu cię znalazłem. Jako syn powinienem okazać synowską cześć. Ty, Tato i Wielki Brat możecie od teraz żyć tutaj w pokoju. Pozwól mi okazać ci moją synowską cześć”.

Gdy tylko wypowiedział te słowa, William i pozostała dwójka spojrzeli na siebie z zachwytem.

Zrobili tak wiele, żeby odnaleźć swojego najmłodszego syna, czyż nie za to zdanie?

Mieszkał w luksusowej willi, z służącymi, którzy mu służyli i mając codziennie nieskończone pieniądze

Za takie życie nawet Bóg by nie zmienił.

Wendy roześmiała się ze złością: „Justin, kiedy nadejdzie twoja kolej, żeby zostać szefem tej rodziny?”

Justin spojrzał Wendy w oczy i odwrócił głowę z poczuciem winy.

„Mamo, oni są moimi biologicznymi rodzicami. Proszę, pozwól im zostać w domu dla mojego dobra”.

„Ile warta jest twoja twarz? Dopóki żyję, nie twoja kolej, by wydawać rozkazy w tej rodzinie”. Po tych słowach Wendy odwróciła się i poinstruowała Maggie: „ Maggie , powiedz ochroniarzowi, żeby ich wyrzucił. Nie wpuszczaj ich bez mojego pozwolenia w przyszłości”.

Maggie , która od dawna spodziewała się tego zdania , wybiegła szczęśliwa na zewnątrz, by wezwać pomoc. Zanim wyszła, spojrzała na Williama i pozostałą dwójkę z nieskrywaną odrazą w oczach.

Stary dom rodziny Lin nie jest miejscem, w którym może przebywać byle jaki kot lub pies. Śmieci powinny być trzymane tam, gdzie ich miejsce.

Wyraz twarzy Williama i pozostałej dwójki natychmiast się zmienił, a oni sami ze strachem spojrzeli na stojącego niedaleko Justina.

Justin, który został upokorzony przed swoją rodziną, miał twarz czarną jak dno garnka i w duchu przeklinał swoją przybraną matkę za jej skąpstwo.

Rodzina ma tyle pieniędzy, więc co złego w utrzymywaniu kilku osób? Co więcej, ci ludzie nie są outsiderami, są jego biologicznymi rodzicami.

Po raz pierwszy w życiu zaczął żywić urazę do swojej adopcyjnej matki za jej nieludzkie traktowanie.

Nic dziwnego, że żaden facet mnie nie chce, gdy mam prawie czterdzieści lat.