บท 579

“ ไม่นานหรอก…” ชาร์ล็อตต์รู้ดีว่าเขาจะไม่ปล่อยให้เธอไปเป็นเวลาหนึ่งเดือน ดังนั้นเธอจึงยอมลดเวลาลงเพื่อเอาใจเขา “คงใช้เวลาไม่เกินสองสัปดาห์ แล้วเราจะดูกันว่าจะเป็นยังไง”

“ สองสัปดาห์มันนานเกินไป” แซ็กคารีเริ่มคุ้นเคยกับการมีเธออยู่เคียงข้างแล้ว

“ เราจะข้ามสะพานเมื่อเราไปถึงที่นั่น ฉันจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อกลับมาเร็วๆ นี้” ชาร์ล็อตต์พูดปลอบ “เด็กๆ คงจะรอฉันอยู่ที่บ้าน ฉันไม่สามารถอยู่ห่างจากพวกเขาได้นานขนาดนั้น”