บทที่ 67
“ จริงเหรอ” ชาร์ล็อตต์เอ่ยขึ้น พยายามสงบสติอารมณ์ “ยินดีด้วย ป้าอแมนดา!”
“ ฮ่าๆ ขอบใจนะ” อแมนดาหัวเราะคิกคัก “คืนนี้มื้อเย็นจะหกโมงเย็น ลูน่า ลูกเขยของฉัน และหลานชายของฉันจะมา ดังนั้นอย่ามาสายล่ะ อ้อ ส่วนลูกเขยของฉัน...”
“ ใช่แล้ว เฮคเตอร์ ฉันรู้จักเขา” ชาร์ล็อตต์พูดโดยทำเป็นไม่สนใจ “ฉันจะไปถึงตรงเวลา”