บท 886

ริมฝีปากแห้งๆ ของเฮนรี่เปิดออกราวกับว่าเขามีอะไรจะพูด แต่เขาไม่สามารถเปล่งเสียงใดๆ ออกมาได้

“ ตอนนี้ตีสี่ครึ่งแล้ว เด็กๆ เข้านอนแล้ว ฉันจะพาพวกเขามาเมื่อคุณรู้สึกดีขึ้น” แซ็กคารี ผู้รู้ดีว่าเฮนรี่กำลังคิดอะไรอยู่กล่าว

เฮนรี่กระพริบตาแล้วผ่อนคลาย