Κεφάλαιο 938

Υπήρχαν πολλοί μικροσκοπικοί κόμποι δέντρων κάτω από τον χοντρό στύλο του δέντρου, που τη βοήθησαν να σκαρφαλώσει. Δεν δίστασε να σκαρφαλώσει στο δέντρο καθώς δεν μπορούσε απλώς να καθίσει εκεί και να παρακολουθήσει μάταια τον αγώνα των νεοσσών.

Τέντωσε το χέρι της για να κολλήσει στον κορμό αρκετά αμήχανα και πάτησε τους μικρούς κόμπους για να κινηθεί προς τα πάνω. Η καρδιά της χτύπαγε όταν έριξε μια ματιά για να καθορίσει ξανά τη θέση της. Φαινόταν ότι έπρεπε να σκαρφαλώσει σε ένα κλαδί δέντρου που αποκλίνονταν πριν το φτάσει.

« Μικρέ, δώσε μου λίγο περισσότερο χρόνο, εντάξει; Θα μπορέσω να σε σώσω σύντομα», μίλησε με παρηγορητική φωνή ενώ σκαρφάλωνε προσεκτικά προς τα πάνω. Το κλαδί ήταν χοντρό αλλά δεν είχε κλήματα μεταξύ της θέσης της και του νεοσσού.