Hoofdstuk 39 Verleiding

Amelia's standpunt

Als ik de volgende ochtend wakker word, lig ik opgekruld op de bank in Spencers kamer.

Het zonlicht kruipt door de ramen en bereikt mijn oogleden in dunne slierten goud. Ik kreun, doe mijn ogen open en kijk langzaam om me heen. Een fractie van een seconde kan ik me niets herinneren van wat er de avond ervoor is gebeurd.