Hoofdstuk 1
Het gekraak hield eindelijk op. Op deze zware nacht werden de lage, hese stemmen langzaam zachter.
Toen de man opstond en zijn kleren aantrok, was er een zacht geritsel van de stof te horen.
Terwijl Sophia Sealey naar de krassen op zijn rug keek, voelde ze een plotselinge impuls en greep reflexmatig zijn pols vast. "Kun je vannacht hier blijven?"
Liam zweeg even. Zonder zich om te draaien en haar het zicht op zijn perfect gespierde rug te gunnen, knoopte hij zijn overhemd dicht.
Sophia was ongerust. Haar vingers klemden zich vast aan de toch al gekreukte lakens, waardoor ze nog verder kreukelden.
Ze hield haar adem in alsof ze wachtte op zijn oordeel.
Na een lange tijd hoorde ze hem zeggen: "Oké."
Sophia slaakte een zucht van verlichting. Ze voelde zelfs tranen in haar ogen opwellen.
De man draaide zich om. Hij was opvallend lang en had een beitelachtig, knap gezicht, en zijn diepe ogen leken op de sterrenhemel.
Deze man was haar echtgenoot, Liam Ford.
Als enige erfgenaam van Ford Corporation was hij de jongste man ooit die bovenaan de Fortune's List stond en de meest prestigieuze zakenman ter wereld. Hij was ook een frequente gast op grote banketten en evenementen.
Een man zo perfect als hij behoorde haar toe.
Sophia richtte zich op en keek hem aandachtig in de ogen. Kan ik je helpen met het aantrekken van een pyjama?
Ze raakte langzaam de kraag van zijn shirt aan, in een poging zijn toestemming te krijgen.
Liams ogen werden donker, maar hij hield haar niet tegen. Hoewel hij enigszins aarzelde, liet hij haar zijn blouse losknopen.
Sophia slaakte een zucht van verlichting en voelde zich van binnen dubbel.
Tijdens hun huwelijk was Liam ongetwijfeld de perfecte echtgenoot.
Hij was rijk en prestigieus. Als het om zijn vrouw ging, was hij attent en respectvol.
Soms vroeg Sophia zich af waarom hij überhaupt in haar geïnteresseerd was.
Ze had echter geen tijd om over dit probleem na te denken. Ze had namelijk dringend geld nodig en deze man was haar enige steunpilaar.
Liam was haar enige steunpilaar.
Ook al waren ze man en vrouw, ze was toch voorzichtig in zijn omgang en probeerde zijn gunst te winnen.
Liam was echter goed genoeg voor haar. Hij gaf haar de waardigheid van zijn vrouw. Ook al was ze zo doorsnee dat ze gemakkelijk in de menigte zou verdwijnen, haar identiteit als Mrs. Ford gaf haar de ruimte om te ademen in deze echte wereld.
Afgezien van het feit dat hij niet bij haar heeft overnacht, was alles geweldig.
Het was uitzonderlijk stil vannacht.
Het was de eerste keer dat Liam naast haar sliep, en hij sliep heerlijk.
Maar Sophia kon niet slapen. Ze wilde steeds zijn gezicht aanraken.
De man fronste en draaide zich om, met zijn rug naar haar toe. Haar hand bleef in de lucht hangen.
Een moment later trok ze verbitterd haar hand terug en sloot haar ogen om te slapen.
De volgende ochtend werd Sophia heel vroeg wakker om ontbijt voor Liam te maken.
Ze trok haar haar in een hoge paardenstaart, waardoor haar blonde nek zichtbaar werd. Liam werd door zo'n aanblik begroet toen hij wakker werd en de keuken binnenkwam.
Sophia draaide zich om toen ze de geluiden hoorde en glimlachte naar hem. "Je bent wakker."
Liam gromde als antwoord.
"Ik heb ontbijt voor je gemaakt. Het is zo klaar. Kun je in de woonkamer op me wachten?"
"Oké."
Sophia werkte sneller.
Ze aten in stilte hun ontbijt in de woonkamer, zonder dat er iets te bespreken viel.
Ze was altijd al een kei in koken geweest. Terwijl ze toekeek hoe Liam langzaam het ontbijt afmaakte dat ze had klaargemaakt, glimlachte ze tevreden.
Liam had een geweldige opvoeding. Hij was waardig, elegant en een lust voor het oog, zelfs tijdens het eten.
Nadat hij zijn bestek had neergelegd, keek hij haar aan en zei: "Er is iets wat ik je wil vertellen."
"Wat is er?" Sophia wilde de borden afruimen, maar bleef even staan en ging naast de tafel staan om naar hem te kijken.
De slanke, gespierde vinger van de man tikte kort op de tafel voordat hij haar een document overhandigde: een echtscheidingsconvenant.