Rozdział 14: Więcej iskier!

(punkt widzenia Alexa)

„ Kurde!” To była jedyna myśl, jaka mi przyszła do głowy, gdy drzwi zamknęły mi się przed nosem! Byłem pewien, że się rozluźnia, patrząc na to, jak rozglądała się po pokoju. Wyglądało to tak, jakby po raz pierwszy wybrała się do Disneylandu lub czegoś w tym stylu. I tym razem byłem pewien, że gdy moja ręka musnęła jej skórę, zarówno gdy wprowadziłem ją do środka, jak i gdy zabrała mi klucz z ręki, pojawiły się iskry! Ona też musiała to poczuć. Właściwie byłem pewien, że to poczuła, gdy moja ręka musnęła ją z powrotem kilka minut temu. Mógłbym przysiąc, że lekko podskoczyła. To nie mogła być moja wyobraźnia. Po prostu nie mogłem. Ale potem zamknęła mi drzwi przed nosem, a ja po prostu stałem tam, gapiąc się na nie przez dobre dziesięć minut, zanim mój gniew w pełni się ujawnił i wyszedłem.

Nie zrozumcie mnie źle, to nie na April byłem wkurzony, tylko na siebie. Ja, ja sam i ja byliśmy całkowicie winni. Więc teraz jestem tutaj, w swoim pokoju, kręcę się jak zwierzę w klatce, słuchając warczenia Maxa w mojej głowie. On też był na mnie wściekły i nie mogłem go winić. Spieprzyłem sprawę. Po prostu. Max nie przestawał chodzić mi po głowie i jeszcze bardziej pogarszał mój ból głowy. POŁÓŻ SIĘ, KURWA! NIE POTRZEBUJĘ TEGO TERAZ! Warknąłem, a on warknął w odpowiedzi. NIE WARCZ NA MNIE! TO NIE JA SPIEPRZYŁEM SPRAWĘ, TY TO!