Rozdział 164

Noc była chłodna, a w pokoju panowała cisza. Była prawie druga w nocy. Sophia zapadła w głęboki sen, nie mrucząc już ani nie rozmawiając.

Liam był przy niej od ponad godziny, ale ona dopiero się uspokoiła. Ale teraz, gdy spała głęboko, Liam był wciąż zbyt niespokojny, żeby pójść spać.

Miał na sobie długą jedwabną koszulę nocną. Ciemnoniebieska satynowa tkanina przylegała do jego wysokiej, muskularnej sylwetki. Wyszedł na balkon i ostrożnie zasunął szklane drzwi, żeby nie wydać żadnego dźwięku. Przez chwilę stał tam i patrzył przez szybę na Sophię, która leżała na sofie.