Hoofdstuk 2 Zwanger direct na haar blind date? (Deel twee)

Beelden van haar gekreun onder hem flitsten door zijn hoofd en een immense maar onverklaarbare ergernis golfde door zijn hart.

De volgende ochtend, negen uur, in het Westside Cafe...

Het was niet Chelsey's eerste blind date, maar wel de eerste keer dat ze er een serieus nam.

De kandidaat voor haar was 36 jaar oud en zag er redelijk uit. Hij was net terug uit het buitenland en werkte nu als senior engineer bij een elektronicabedrijf.

Hij was van het rustige en gereserveerde type, wat waarschijnlijk kwam door zijn werk.

Gedurende de hele date nam Chelsey de leiding in het gesprek.

Ze sprak over de bruidsschat, hun toekomstige huis, een gezinsauto, alles wat haar moeder, Sylvia Ellis, van tevoren had afgesproken. En hij ging akkoord met al haar voorwaarden.

Op een gegeven moment besefte Chelsey dat ze geen reden had om het niet te proberen. Behalve misschien het feit dat haar hart leeg en zwaar tegelijk voelde.

Chelsey herinnerde zich hoe haar moeder, toen ze eerder van huis was vertrokken, de zachtaardige en zorgzame ouder speelde. Ze had zelfs Chelsey's broertje van groep vijf weggestuurd, maar niet voordat ze Chelsey allerlei adviezen had gegeven over waar ze op moest letten bij een blind date. Sylvia had er ook voor gezorgd dat ze herhaalde hoe geweldig een huwelijk was.

Maar bovenal had Sylvia Chelsey eraan herinnerd dat ze om een hogere bruidsschat moest vragen. Zo hoefde haar broer zich in de toekomst geen zorgen te maken over zijn collegegeld en kon Sylvia zelf een gelukkig en comfortabel leven leiden.

Chelsey glimlachte wrang bij die gedachte. Sylvia leek gemakshalve vergeten te zijn dat ze zelf in totaal zes keer getrouwd was geweest en dat ze telkens was mislukt.

Sylvia verscheen twee jaar geleden uit het niets, met een tienjarige jongen in haar kielzog, en huilde voor het oude huis van haar moeder. Ze eiste bijna dat Chelsey, de dochter die ze tien jaar lang in de steek had gelaten, haar en haar jonge zoon zou onderhouden.

Soms vroeg Chelsey zich af of ze haar moeder gewoon kon verstoten en kon beweren dat ze niet wist wie Sylvia was.

Helaas beroofde haar realiteit haar van de luxe om te dagdromen over de alsen in het leven. Dat omvatte haar fantasieën over het ooit een match zijn voor de gouden jongen van de familie Martin, die was opgevoed met een zilveren lepel in zijn mond.

Chelsey werd uit haar overpeinzingen gehaald door het geluid van de stoel die over de vloer schraapte, terwijl Tim Hussain plotseling opstond. Hij had een nogal eerbiedige blik op zijn gezicht toen hij iemand achter haar aansprak. "Meneer Martin. Wat een toeval."

Toen trof de vertrouwde geur van sandelhout haar en Chelsey spande zich in haar stoel. Ze keek op naar een paar donkere, koude ogen. Haar hart sprong bijna in haar keel.

Wat deed Jason hier?

Hij had nooit koffie uit cafés gehaald; hij dronk alleen de koffie die zij zette.

"Oké," zei Jason afwijzend. Hij keek weg van Chelsey en knikte een keer naar Tim, waarna hij naar de toonbank liep.

Zijn reactie gaf aan dat hij geen idee had wie Tim was, maar die laatste stond praktisch te springen van opwinding.

Tim begon te kletsen over een paper die Jason had gepubliceerd toen die nog in het buitenland studeerde. Zijn bewondering voor de man was duidelijk en vurig, en Chelsey schaamde zich. Ze waagde een blik in Jasons richting, in de hoop dat hij ver buiten gehoorsafstand was.

Dat was hij niet, maar gelukkig was hij aan het bellen. "Ja," zei hij met een ongewoon zachte stem. "Zolang je het maar leuk vindt. Ik zie je later."

Hij pakte een kop kokosmelkthee en vertrok. Kokosmelkthee was een drankje dat vooral populair was bij meisjes. Chelsey zou er flink op wedden dat hij het voor zijn verloofde had gekocht.

Ze voelde een steek in haar hart en kon niet langer luisteren naar de rest van Tims woorden.

Toen ze hun blind date ten einde liepen, was Chelsey verrast toen Tim zijn tevredenheid uitsprak over hun kleine ontmoeting. En dus besloten ze het allebei te proberen.

Hij had haar nauwelijks gevraagd wanneer ze haar volgende keer wilde ontmoeten toen hij een telefoontje kreeg van zijn bedrijf. Er was iets dringends gebeurd en hij had hem nodig . Tim verontschuldigde zich herhaaldelijk, toen maakten ze snel afspraken om elkaar weer te zien en hij was weg.

Chelsey ging ook op weg, verliet het café en hield een taxi aan. Ze wist niet zeker of het kwam doordat ze geen ontbijt had gegeten, of dat ze gewoon te veel koffie had gedronken, maar haar maag begon te draaien zodra ze in het voertuig stapte. Ze probeerde de misselijkheid tegen te houden, maar verloor uiteindelijk de strijd.

"Meneer, kunt u alstublieft aan de kant gaan..."

Ze had haar zin nog niet eens afgemaakt of ze begon heftig te kokhalzen. Gelukkig kon ze een vuilniszak pakken en daarin kotsen in plaats van over de hele auto.

De chauffeur stopte aan de kant van de weg en gaf een pakje ingemaakte pruimen. "Dat is ochtendmisselijkheid voor je. Die van mijn vrouw was ook behoorlijk ernstig. Iets zuurs zou het op afstand houden, maar zo zal het de eerste drie maanden zijn. Als je daar eenmaal overheen bent, kun je weer goed eten en slapen zoals voorheen."

Chelsey was verbijsterd door wat ze hoorde, zelfs terwijl ze koortsachtig het schema van haar menstruatiecyclus berekende. Tot haar schrik was het al een week vertraagd.

Nee, dat kon niet. Ze had altijd de anticonceptiepil geslikt—

Ze verstijfde in haar stoel.

Drie weken geleden ging Jason op een sociale verplichting die de hele nacht duurde. Op weg naar huis hadden ze twee keer seks in de auto zonder bescherming.

Chelsey had van plan de pillen de volgende ochtend te kopen, maar ze raakte van de wijs toen ze een telefoontje kreeg dat Sylvia was opgepakt voor gokken. Chelsey was zo woedend dat ze de pillen helemaal was vergeten en tegen de tijd dat ze eraan dacht ze in te nemen, was de tijd al verstreken.

Haar hand ging naar haar buik.

Hoe groot was de kans dat ze er direct na haar blind date achter zou komen dat ze zwanger was?