Rozdział 3

Łaska

Odwróciłam się i podniosłam głowę, by spojrzeć mężczyźnie w twarz. Był wysoki, górował nade mną. W zielonej koszuli z guzikami, ciemnej kamizelce i ciemnych spranych dżinsach. Nie był tak blisko, by górować nade mną, ale był wystarczająco ciepły, by powietrze między nami skwierczało. To pewność siebie w jego tonie i swobodny wyraz twarzy mówiły mi, że jest starszym mężczyzną, ale nie byłam pewna, o ile. Jego włosy były ciemne i ułożone tuż przed rozczochranym, opadającym na czoło. Jego twarz była gładko ogolona i wyrzeźbiona. Był przystojny, ale to jego oczy, soczysta, leśna zieleń, która wydawała się świecić w słabym świetle, przykuły moją uwagę. Było coś w jego twarzy, co wydawało mi się znajome, ale nie potrafiłam tego umiejscowić.

Jego usta zadrżały. „Chociaż wolałbym twoje nazwisko niż miejsce”.

Moja twarz zrobiła się gorąca, gdy się odwróciłam. „To Grace, a miejsce jest twoje, jeśli chcesz”.

Moje serce waliło z ekscytacji i niepokoju.

Z łatwością usiadł obok mnie. Gorąco jego ciała tak blisko mnie wywołało u mnie dreszcz świadomości.

„Przyjemność, Grace. Jestem Charles” – podał mi rękę.

Podniósł moją dłoń do swoich ust i musnął ustami moje knykcie. Gorąco jego oddechu wywołało gęsią skórkę na moim ramieniu.

„ Mogę postawić ci drinka?” Spojrzał na mój pusty kieliszek. „Cokolwiek zechcesz?”

Zawahałem się na moment, czując się trochę zdenerwowany. „Ja... naprawdę nie powinienem. Minęło... sporo czasu odkąd ostatni raz piłem, i myślę, że ten był trochę za mocny”.

Uśmiechnął się i wykonał niejasny gest, jakby wzywał barmana. „Jestem pewien, że słynny White Claw ma przynajmniej jednego bezalkoholowego drinka, który przypadnie ci do gustu”.

Pomyślałam, że zaprotestuję, ale on już odwrócił się do barmana i złożył zamówienie z pewną dozą pewności siebie. Kiedy drink podszedł, podejrzanie przypominając owocową whisky, którą zamówiłam wcześniej, zwieńczoną wielkim kawałkiem ananasa, spojrzałam na Charlesa z uniesioną brwią.

„ Twój poprzedni drink miał bezalkoholowego bliźniaka” – powiedział i podniósł szklankę do pełnych ust. „Co cię tu sprowadza dziś wieczorem?”

Oderwałam wzrok i postanowiłam zagrać bezpiecznie. „To… moje urodziny”.

„Wszystkiego najlepszego” – powiedział Charles ciepło . „Chociaż jesteś ubrana stosownie do okazji, zauważyłem, że nie ruszyłaś się z baru odkąd przyszłaś”.

Był tu cały czas? Jak mogłem go nie zauważyć? Czy on mnie obserwował przez cały ten czas? Przeskanowałem go wzrokiem. Nie wyglądał na reportera. Było w nim coś zbyt niebezpiecznego, co sprawiło, że tak pomyślałem. Czy był w ochronie? Czy był wilkołakiem Enforcerem?

„Czy to znaczy, że mnie obserwowałeś?”

Oblizał usta. „Trudno było robić cokolwiek innego, mając na widoku całą twoją piękną skórę”. Nachylił się i wymamrotał mi do ucha. „Ty też pysznie pachniesz”.

Moje serce zaczęło walić. „Jesteś… lycanem, prawda?”

Jego oczy zabłysły. „Co go zdradziło?”

Przełknęłam ślinę. „Kiedyś byłam żoną jednego. Zawsze gadał o tym, jak pachnę”.

Odchylił się do tyłu. „Jak długo jesteś rozwiedziony?”

Spojrzałem na zegarek. „Dokładnie dwanaście godzin”.

„ Cholerny prezent urodzinowy.” Podniosłem szklankę i wziąłem łyk.

Bez whisky smakowało lepiej, jak tropikalny poncz. Uśmiechnęłam się, pijąc go, ciesząc się cierpkim posmakiem na języku.

„Ostatnio sprawdzałam, niedawno rozwiedziona kobieta powinna świętować” – uśmiechnął się. „Ile masz dziś lat?”

„Trzydzieści” – powiedziałem.

Przysunął się bliżej z uśmiechem. Był ode mnie o wiele większy, o wiele większy niż Devin. Pikantny zapach jego wody kolońskiej wypełnił mój nos i zrobił bałagan w mojej głowie. Chciałam być bliżej, przycisnąć twarz do jego klatki piersiowej i głęboko oddychać.

„ Zwykle nie jestem taka bezpośrednia, ale czy jest szansa, że przekonam cię, żebyś wróciła ze mną do mojego hotelu? Ta sukienka jest zbyt seksowna, żeby skończyć gdziekolwiek indziej niż na podłodze dziś wieczorem”.

Moje oczy się rozszerzyły. Serce podskoczyło, a ciepło nagromadziło się w moich jelitach, które wydawało się niemal obce. Pożądanie. Zapomniałam, jak to jest pragnąć mężczyzny.

„ Sprawię, że będzie warto, solenizantko.”

Przygryzłam wargę i pomimo strachu i poczucia zła, które mnie przeszywały, zamknęłam oczy. To była rozrywka, której potrzebowałam i zamierzałam ją przyjąć.

„ Chodźmy.”

Gdy weszliśmy do jego apartamentu na najwyższym piętrze, objął moją twarz dłońmi i przycisnął nasze usta do siebie w gorącym, zaborczym pocałunku. Rozpłynęłam się, jęcząc, gdy moje plecy uderzyły o drzwi, a on przycisnął się do mnie, kołysząc biodrami o moje, tak że mogłam poczuć jego twardą, gorącą długość na moim brzuchu.