Κεφάλαιο 119
Νία
«Έχουν περάσει σχεδόν τέσσερις μέρες.» μουρμουρίζει ο Ντέιν καθώς περπατάει πέρα δώθε μπροστά μου.
«Τουλάχιστον σταμάτησα να κάνω εμετό.» Προσπαθώ να του χαμογελάσω, αλλά αυτό δεν εξαφανίζει το ανήσυχο ύφος του.
Νία
«Έχουν περάσει σχεδόν τέσσερις μέρες.» μουρμουρίζει ο Ντέιν καθώς περπατάει πέρα δώθε μπροστά μου.
«Τουλάχιστον σταμάτησα να κάνω εμετό.» Προσπαθώ να του χαμογελάσω, αλλά αυτό δεν εξαφανίζει το ανήσυχο ύφος του.