Κεφάλαιο 4

Δανός

Έμοιαζε με ελάφι που πιάστηκε στους προβολείς καθώς γράφω το μέγεθός της. Ήταν πιο μικροσκοπική από όσο νόμιζα. Πετσί και κόκκαλο. Αν είχα σηκώσει τα χέρια μου πιο ψηλά, θα ένιωθα κάθε πλευρά να βγαίνει έξω. Με αρρώστησε. πρέπει να είναι δυνατή, δυνατή. είχε αίμα Άλφα να τρέχει στις φλέβες της.

Είδα επίσης πώς σήκωσε το πρόσωπό της όταν τη μέτρησα. δεν ήταν φόβος, ήταν πόνος. Έκρυβε κάτι άθικτο στο φαρδύ φόρεμα της καμαριέρας.

"Ξέρω ότι θέλεις να πεις κάτι, γι' αυτό πες το. Δεν με ενδιαφέρει η βλακεία που σου έχει πει ο Trey. Δεν χρειάζεται να περιμένεις μέχρι κάποιος να σου κάνει μια ερώτηση. Είσαι ελεύθερος να πεις αυτό που θέλεις. Έχεις τραυματιστεί;"

"Οχι."

Έλεγε ψέματα, το ένιωθα.

Κουνάει το κεφάλι της σαν να επιβεβαίωνε την απάντησή της και μια τούφα από τα μαύρα μαλλιά της πέφτει από τη ζώνη που υποτίθεται ότι την κρατούσε πίσω.

Η Neah θα ήταν ένα δύσκολο κορίτσι. Μια ζωή της λιμοκτονίας την είχε κάνει αρκετά προστατευτική με τον εαυτό της. Θα κάνω τον Τρέι να πληρώσει για αυτό που της έκανε.

"Πρέπει να πεις κάτι , Νέα. Δεν μπορώ να διαβάσω το μυαλό σου. Όταν σε σημαδέψω, τουλάχιστον θα ξέρω τι νιώθεις."

« Σήμαρε με;»

Δεν πίστευα ότι τα μάτια της θα μπορούσαν να ανοίξουν περισσότερο.

«Ναι, θα σε σημαδέψω».

Ήταν εντελώς και εντελώς συγκλονισμένη από την ιδέα. Τα ροζ χείλη της ανοίγουν λίγο καθώς συνεχίζει να με κοιτάζει.

Νόμιζα ότι ήξερε. Νόμιζα ότι αυτός ήταν ο λόγος που ήρθε τόσο πρόθυμα. Η Beta μου με ρωτούσε συνέχεια αν ήμουν σίγουρος ότι την ήθελα για νύφη μου. Δεν υπήρχε αμφιβολία γι' αυτό, είχε ένα περίεργο άρωμα αλλά κάτι με παρέσυρε κοντά της. Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω της όταν την πρωτοείδα. Η Wolf Aero μου τρελαινόταν και γι' αυτήν. Αν και δεν είχε πει λέξη για εκείνη. Εκνευρισμένη μαζί μου που δεν την πήρα σπίτι μαζί μας χθες.

«Εσύ....Με έφερες για να με σημαδέψεις». Κάνει ένα βήμα πίσω, περπατώντας στο νησί της κουζίνας. Γυρίζει λίγο και καλύπτει γρήγορα τον πόνο της, χαλαρώνοντας το πρόσωπό της..

«Αν ο Τρέι είχε μπει στον κόπο να διαβάσει το συμβόλαιο, θα είχε ανακαλύψει ότι θα γίνεις νύφη μου, όχι σκλάβος. Θα διάβαζε επίσης ότι αν αυτός ή η γελοία ανόητη σύντροφός του προσπαθούσαν να κάνουν κάτι σε σένα στο μέλλον, αυτό το πακέτο δεν θα γινόταν ποτέ δικό μου. δικό μου».

«Είμαι δολοφόνος». Εκείνη λαχανιάζει. «Γιατί κάποιος σαν εσένα να με θέλει για νύφη;»

' Blood' Aero γρυλίζει διακόπτοντας τις σκέψεις μου.

Ρίχνω μια ματιά στο φαρδύ φόρεμά της. Μια κηλίδα αίματος είχε εμφανιστεί ακριβώς εκεί που είχα τυλιγμένα τα χέρια μου γύρω της.

« Τι είναι αυτό; Είσαι τραυματισμένος;» απαιτώ, μόλις την είχα αγγίξει.

Σκεπάζει τον λεκέ με το χέρι της. «Δεν είναι τίποτα. Είναι απλώς ένα κόψιμο που το χτυπάω συνέχεια και ανοίγει ξανά. Ξέχασα ότι είναι εκεί».

Ξεχνώ; Πώς θα μπορούσε να ξεχάσει μια πληγή;

« Γιατί δεν θεραπεύεται;» Νιώθω τον πανικό της Aero. «Είναι μαζί μας λιγότερο από δύο ώρες και ήδη έχει κάποια μορφή τραυματισμού». Η ανάγκη του να την προστατεύσει ήταν έντονη .

"Δείξε μου!"

« Είναι μια χαρά.» μουρμουρίζει

Είχα ήδη βαρεθεί να ακούω αυτή τη φράση.

« Δεν είναι προαιρετικό.» μουρμουρίζω. «Αν δεν μου το δείξεις, θα πρέπει να βρω έναν τρόπο να ψάξω εγώ».

Η καρδιά της χτυπά έναν ρυθμό. Κοιτάζει γύρω από την κουζίνα."Μπορούμε... μπορούμε να πάμε κάπου πιο ιδιωτικό;"

"Ιδιωτικός;" Δεν έκανα πραγματικά την ιδιωτικότητα. Τι έκανε ο Λύκος;!

Κουνάει το κεφάλι της αλλά εξακολουθεί να κρατά την εστίασή της ελαφρώς μακριά από εμένα. Σχεδόν φοβάται να με κοιτάξει κατευθείαν στα μάτια.

« Γραφείο», μουρμουρίζει ο Aero.

« Απλώς αυτό επρόκειτο να το προτείνω!» επιστρέφω στον Λύκο μου. Νιώθω τα μάτια του να γουρλώνουν καθώς αποσύρεται σε κάποια σκοτεινή γωνία του μυαλού μου.

"Από εδώ." Κάνω χειρονομία προς την πόρτα.

Ο Νεά με περιμένει και με ακολουθεί από κοντά. Το άρωμα του αίματος δυνάμωνε σταθερά, ήταν κάτι περισσότερο από ένα κόψιμο. Το ήξερα ήδη.

Στο γραφείο, χτυπάω το τηλεχειριστήριο και τα στόρια αρχίζουν να πέφτουν, εμποδίζοντας το φως του ήλιου. Η Νεά διστάζει και αρχίζει σιγά σιγά να ξεκουμπώνει τα κουμπιά του φορέματος αλλά μόνο εκεί που ήταν η μεγάλη κηλίδα αίματος. Κρατώντας όλα τα άλλα καλυμμένα από εμένα.

Τραβάει το φόρεμα στη μία πλευρά. Η πληγή ήταν περίπου τέσσερις ίντσες μήκος και ήδη αρκετά μολυσμένη.

«Βλέπετε, είναι μια χαρά». ψιθυρίζει εκείνη.

«Πρέπει να σταματήσεις να το λες αυτό».

Κλείνει το στόμα της και αρχίζει να κουμπώνει τα κουμπιά.

«Όχι», της έπιασα τα χέρια. Είχα δει άλλη μια μελανιά. «Άσε με να δω τους υπόλοιπους».

Δεν ήταν προαιρετικό.

Λαχανίζει καθώς τα δάχτυλά μου ξεσκίζουν τα υπόλοιπα κουμπιά.

Το αθλητικό σουτιέν της είχε δει καλύτερες μέρες, όπως ακριβώς και το σλιπ της. Αλλά ήταν ο μώλωπας που με απασχολούσε περισσότερο. Μελανιά επί μελανιάς, ουλές που είχαν βγει από μαστίγια. Τα κόκαλα του γοφού και τα πλευρά της κόλλησαν επίσης.

Γυρνώντας την και τραβώντας το φόρεμα από πάνω της, διαπιστώνω ότι η πλάτη της είναι ακριβώς η ίδια. Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον ότι δεν υπήρχε τίποτα πάνω από το στήθος της και τίποτα κάτω από τους μηρούς της. Τα χέρια της ήταν επίσης εντελώς γυμνά από πληγές.

Υπήρχε μόνο ένας λόγος για τον οποίο κάποιος θα το έκανε αυτό. Είτε να κρύψουν αυτό που έκαναν σε κάποιον, είτε να κρατήσουν τα φαινόμενα. Δεν ήθελαν να δουν οι επισκέπτες. Το πιο σημαντικό, δεν ήθελαν να δω, δεδομένου ότι η συνάντηση κανονίστηκε πριν από ένα μήνα.

Χαζεύει το φόρεμα, τραβώντας το σφιχτά γύρω από το λεπτό σκελετό της.

«Πρέπει να δεις γιατρό.*

«Είναι .....» ξεφεύγει όταν βλέπει τον θυμό στο πρόσωπό μου. «Πάντα θεραπεύει, τελικά».

« Το έκανε ο Τρέι αυτό;» μουρμούρισα με τα δόντια μου σφιχτά και κάνω νόημα στο σώμα της

Χαμηλώνει τα μπλε μάτια της.

— Η Κασσάνδρα;

Ακόμα δεν μου απαντάει.

"Αυτό το τσίμπημα που ακολουθεί τον Τρέι; Και οι τρεις;"

Τραβάει το φόρεμά της πιο σφιχτά γύρω της και σιωπηλά γνέφει. Φέρνει το χέρι της στο πρόσωπό της, βουρτσίζοντας το μάγουλό της, σκουπίζοντας ένα δάκρυ που ξέφυγε.

"Κανένας άλλος;"

«Το πακέτο». ψιθυρίζει.

«Θα τους σκοτώσω όλους». Aero γρυλίζει.

Θα πρέπει να μπει στη σειρά,

«Εξαιτίας αυτού που φέρεται να έκανες στους γονείς σου».

Εκείνη γνέφει.

«Δεν πιστεύω ότι ήσουν υπεύθυνος».

Γέρνει το κεφάλι της προς το μέρος μου, το μέτωπό της ενώνεται καθώς τα μάτια της βρίσκουν επιτέλους τα δικά μου. «Λόγω του Blood of Wolfsbane;»