Κεφάλαιο 192

Κοράκι

Κάθε μέρα καθόμουν και περίμενα. Τριάντα μέρες και ακόμα τίποτα. Απόλυτη σιγή ασυρμάτου. Ούτε ένας σύνδεσμος, τίποτα, κι όμως ήταν ακόμα ζωντανός.

Ακουμπάω πίσω στις σκάλες, αφήνοντάς την να χωθεί στην πλάτη μου καθώς κλείνω τα μάτια μου προσπαθώντας να ανοίξει μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσά μας.