Κεφάλαιο 30

Δανός

Η Νεά είχε αποκοιμηθεί μέχρι να επιστρέψουμε. Είδα τους ώμους της να τρέμουν καθώς έκλαιγε σιωπηλά, κρατώντας την πλάτη της στραμμένη προς το μέρος μου. Είχα επιλέξει να σιωπήσω, χωρίς να ξέρω τι να πω ή να κάνω για να νιώσει καλύτερα. Ακόμη και η Aero ήταν σε απώλεια.

Μαζεύοντας την, την κουβαλάω μέσα. Δεν ανακατεύεται, δεν βγάζει ήχο καθώς παρατηρώ το κοκκινισμένο πρόσωπό της.