Κεφάλαιο 83

«Εμπρός», μουρμουρίζω, «Δεν μπορεί να βλάψει».

Όπως της διαβάζει ο Κλάους. Προσέχω για τυχόν σημάδια ότι θα μπορούσε να τον ακούσει, αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο από μια σύσπαση των δακτύλων που και που. Αλλά φαινόταν ότι της έφερνε ηρεμία. Το μυαλό της δεν ήταν τόσο ταραχώδες. Τα βήματα αντηχούν στο διάδρομο καθώς τα πόδια έρχονται τρέχοντας προς το μέρος μας. Ο Κλάους και εγώ κινούμαστε γρήγορα προς την άκρη του κρεβατιού της Νεά, εμποδίζοντάς την να βλέπει τη στιγμή που ο Ντέβον πέφτει μέσα από την πόρτα. "Είναι καλά; Πες μου ότι είναι καλά!"

Κάνω ένα βήμα στο πλάι για να τη δει.