Κεφάλαιο 90

Τα μάτια του στενεύουν πάνω μου. "Ο Έρικ ελέγχει. Για ποιον μιλάς;"

«Νυξ». μουρμουρίζω. «Στο κεφάλι μου. Ένας Λυκάνιος». Πραγματικά πάλευα να βγάλω τα λόγια, ανάμεσα στο να μου μιλούσε και να προσπαθεί να μου πει τι να πω και τις δικές μου σκέψεις, τα πράγματα μπερδεύονταν. Αρπάζει τους ώμους μου, τα μάτια του πάνε γρήγορα στα ξυπόλυτα μου πόδια και στενάζει. «Πόσο καιρό είσαι εδώ πάνω;»

"Μεσάνυχτα." ψιθυρίζω. Είχα κοιτάξει το ρολόι λίγες στιγμές πριν ο Ντέβον μπει στο δωμάτιό μου.