Κεφάλαιο 133

Λούσιεν

Στάθηκε όρθιος, αναπνέοντας βαριά, τυλίγοντας τη ρόμπα γύρω από το παχύ, μυώδες σώμα του. Η θέα της Καταλίνα, γυμνής και γονατισμένης μπροστά του, με το σπέρμα του να στάζει στο πηγούνι της και τα χοντρά χείλη της ακόμα υγρά καθώς τα έγλειφε, τον έκανε να νιώσει αηδία.

Ενώ νωρίτερα, σε μια άλλη ζωή, μπορεί να τον είχε ερεθίσει ξυπνώντας βλέποντας μια γυναίκα να του ρουφάει με τόσο ενθουσιασμό το πουλί, τώρα αυτό του άφηνε μόνο ένα αίσθημα αποστροφής. Η αηδία, η απέχθεια στο πρόσωπό του καθώς στεκόταν, με τις γροθιές του σφιγμένες στα πλευρά του, προσπαθώντας με όλη του τη δύναμη να μην χτυπήσει το πρόσωπο της γυναίκας, πρέπει να ήταν φανερά στο πρόσωπό του. Η Καταλίνα συνοφρυώθηκε, η έκφρασή της άλλαξε.