Κεφάλαιο 17

Λίγες εβδομάδες αργότερα, έκλεισα τα δεκαεννιά. Υπήρχαν στιγμές που ήθελα ντροπαλά να το αναφέρω στον Λούσιεν. Αλλά κάθε φορά, έδειχνε ανυπόμονος να ξεφύγει γρήγορα μόλις ικανοποιούνταν οι ισχυρές σεξουαλικές του ορμές. Η καημένη περήφανη καρδιά μου δεν μπορούσε να τον σταματήσει. Το σώμα μου μπορούσε να τον κρατήσει αιχμάλωτο μόνο για λίγες ώρες...

Αργότερα στη ζωή μου, ενώ ζούσα στους λόφους του Μπουτάν, αναρωτιόμουν συχνά γιατί συνέχισα να ζω μαζί του για τόσο καιρό. σχεδόν για ενάμιση χρόνο.

Ήταν μια τυχαία ανάγνωση ενός άρθρου σε ένα περιοδικό που ένας φίλος μου είχε δανείσει ευγενικά, όταν ήμουν στα βουνά, που μου άνοιξε τα μάτια στην πραγματικότητα που είχα αρνηθεί να δω στη νεανική μου τρέλα.