Κεφάλαιο 178 Περσεφίνα

Καθόμουν με τον μωρό Κλοντ στην αγκαλιά μου, τραγουδώντας του καθώς εκείνος κουνούσε ανήσυχα. Καιγόταν από πυρετό και τον κρατούσα και τον κουβαλούσα εδώ και μια ώρα. Πονούσε η πλάτη μου καθώς κούναγα αργά την αντίκα κουνιστή πολυθρόνα που μου είχε πάρει δώρο ο Λουσιέν.

Ήταν μεσάνυχτα και ήξερα ότι ο Λούσιεν θα επέστρεφε σε λίγες ώρες. Με είχε τηλεφωνήσει πριν από λίγο, υποθέτοντας ότι τα παιδιά θα πήγαιναν για ύπνο. Είχε γίνει συνήθεια με αυτόν και τα δίδυμα. Όπου κι αν ήταν, τηλεφωνούσε για να τα δει, να τους καληνυχτίσει και να τους μιλήσει λίγο. Απόψε, είχε τηλεφωνήσει λίγο νωρίτερα. Πήγαινε σε ένα πάρτι, μια γιορτή για τη γαμήλια δεξίωση της κόρης κάποιου γκάνγκστερ. Ήταν σε μια από τις νότιες πολιτείες, είχε πει αόριστα. Ήξερα ότι ήθελε να ξέρω όσο το δυνατόν λιγότερα για τη δουλειά και το πού βρισκόταν. Κάπου στην πορεία, είχα αρχίσει να σέβομαι την ανάγκη του να κρατάει τα πράγματα μυστικά. Ήταν, όπως είχα καταλάβει, πιο ασφαλές για εμάς.

Όταν του μίλησα στο τέλος της μακράς συζήτησης των παιδιών, η φωνή του έγινε πιο έντονη από ανησυχία.