Κεφάλαιο 187

Περσεφόνη

Ο Λούσιεν ήταν σαν ζώο σε απόγνωση καθώς με πήρε εκείνη την ημέρα. Όλη η συσσωρευμένη απογοήτευση που κρατούσε μέσα του, ξέσπασε άγρια. Δεν με πλήγωσε, δεν υπήρξε σκόπιμη βία, αλλά ήταν σκληρός. Όχι αδιάφορος, ποτέ. Φρόντιζε να βιώνω κι εγώ ηδονή, χρησιμοποιώντας τα χέρια και το στόμα του για να με μεταφέρει σε εξαιρετικά ύψη.

Αλλά μπορούσα να νιώσω κάτι περισσότερο, μια ανάγκη να αποδείξω κάτι. Να αποδείξω τι, σκέφτηκα άγρια καθώς μου έκανε άγριο έρωτα, σφραγίζοντας την ιδιοκτησία του πάνω μου.