Κεφάλαιο 199

Περσεφόνη

Κοίταξα τον άντρα με κάποια ανησυχία. Ο Λούσιεν δεν είχε μιλήσει ποτέ ευθέως γι' αυτόν, αλλά η Ντανιέλ με είχε ενημερώσει για το σαδιστικό τέρας που στεκόταν μπροστά μου, χαμογελώντας πονηρά.

Ένας άλλος άντρας μπήκε στο δωμάτιο πίσω του και ένιωσα το δέρμα μου να τρέμει. Ήταν βαθιά μαυρισμένος, το ξυρισμένο κεφάλι του έλαμπε και τα μικρά του μάτια ήταν κρύα, σαν θραύσματα γυαλιού. Ένιωσα μια περίεργη αίσθηση καθώς στεκόταν στην πόρτα, με τα δυνατά του χέρια να διογκώνονται καθώς τα σταύρωνε. Τα μάτια του ήταν στραμμένα πάνω μου, αδιάφορα, μικρά και ανέκφραστα. Δεν υπήρχε θρίαμβος, ούτε λαγνεία μέσα τους, αλλά ήξερα ενστικτωδώς ότι ήταν ένας άνθρωπος που θα σκότωνε χωρίς τύψεις.