Κεφάλαιο 205
Περσεφόνη
Από τα αποσπάσματα της συζήτησης και τον τόνο των απαγωγέων μου, υπέθεσα ότι ο Λούσιεν είχε φτάσει μετά την έκρηξη. Άρα ο εραστής μου ήταν ακόμα ζωντανός και ήξερα ότι ήταν αμείλικτος· θα συνέχιζε να με ψάχνει. Αυτό μου έδωσε ελπίδα.
Κάθισα ακίνητος, με τα πόδια μου τεντωμένα μπροστά μου. Ήταν αργά, υπέθεσα. Το δωμάτιο ήταν σκοτεινό. Ένα αμυδρό φως έλαμπε ψηλά στο ταβάνι, μια γυμνή λάμπα. Ήξερα ότι ήταν πολύ ψηλά για να σκαρφαλώσω. Εκτός από το κρεβάτι, δεν υπήρχαν άλλα έπιπλα στο δωμάτιο. Μόνο ένα σιδερένιο κρεβάτι που ήταν πολύ βαρύ για να το σπρώξω καν. Αργότερα ανακάλυψα ότι το είχαν βιδώσει στο πάτωμα.