Κεφάλαιο 208

Περσεφόνη

Δεν θα μάθω ποτέ πώς τα κατάφερα να αντέξω τις ώρες που περίμενα να πέσει το τσεκούρι. Έφαγα το μπαγιάτικο ψωμί και τα δημητριακά με σβόλους, μόλις που συνειδητοποίησα τη γεύση. Κοιτάζοντας γύρω μου, κατάλαβα ότι ήταν μεσημέρι όταν άνοιξε η πόρτα.

Μια άλλη γυναίκα μπήκε λίγο αργότερα, αυτή τη φορά μια γυναίκα που φορούσε μακριά φούστα και είχε το κεφάλι της καλυμμένο με ένα ζωηρόχρωμο μαντήλι. Μιλούσε σε μια διάλεκτο που δεν καταλάβαινα. Τα μαύρα μάτια της, στενά και ελαφρώς λοξά, ήταν καλυμμένα με kajal, το παραδοσιακό μαύρο μακιγιάζ ματιών που φορούν οι γυναίκες σε ορισμένα μέρη του κόσμου.