Κεφάλαιο 237
Περσεφόνη
Προσγειωθήκαμε τις πρώτες πρωινές ώρες.
Η διαδρομή για το σπίτι ήταν ομαλή. Ο Λουσιέν κι εγώ ήμασταν στο μεγάλο όχημα με τα μωρά και η νοσοκόμα Καμίλ καθόταν πίσω μας. Ήμουν κουρασμένη, αλλά τα μωρά ήταν γκρινιάρικα μετά το ταξίδι. Επέμεναν να τα ταΐζουν σχεδόν συνεχώς και έπρεπε να τα μετακινώ με τη σειρά από το ένα στήθος στο άλλο.