Κεφάλαιο 242

Περσεφόνη

Κοίταξα το πρόσωπό του τρέμοντας. Ένιωθα σαν να είχε ανοίξει ο κόσμος μου και να έπεφτα σε μια μεγάλη, μαύρη τρύπα.

Τα χέρια του Λούσιεν στη μέση μου με κράτησαν σταθερή καθώς τον κοίταζα στα μάτια, αυτά τα γκρίζα, χλωμά μάτια σαν λέιζερ που στέκονταν τώρα πάνω στο πρόσωπό μου, διαβάζοντας καθαρά την έκφρασή μου.