Κεφάλαιο 249

Περσεφόνη

Όταν ξύπνησα, ένιωσα μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας.

Συνειδητοποίησα το πρόσωπο της μικρής μου κόρης πιεσμένο στο μαξιλάρι μου, το μικρό της στόμα σαν μπουμπούκι τριαντάφυλλου μισάνοιχτο ελαφρά και λαχταρούσα να σκύψω μπροστά και να φιλήσω τα απαλά στρογγυλεμένα μάγουλά της. Τα δίδυμα θα έρθουν στο σχολείο σε ένα μήνα, σκέφτηκα μελαγχολικά, θέλοντας να τα κρατήσω μαζί μου για περισσότερο καιρό, για να τα προστατεύσω από τον κόσμο και τη σκληρότητά του.