Κεφάλαιο 374

Απρίλιος

Κάθισα στο μικρό τραπέζι κρυμμένο σε μια γωνιά της κουζίνας. Τα χέρια μου ενωμένα καθώς προσπαθούσα να επικεντρωθώ σε μια εικόνα του Βούδα που πάντα με έκανε να νιώθω γαλήνη. Αλλά απόψε ένα κούφιο συναίσθημα στο στομάχι μου με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ εύκολα.

Τα μάτια μου έτρεχαν αφηρημένα πάνω σε αυτή την υπέροχη γωνιά της μεγάλης κουζίνας μου σε σχήμα L. Αυτός ο μικρός χώρος ήταν το καταφύγιό μου. Η χαρούμενη κίτρινη ταπετσαρία δημιουργούσε μια ηλιόλουστη διάθεση, όσο χαμηλά και κουρασμένα κι αν ένιωθα. Στολισμένη με τις ανόθευτες χάλκινες κατσαρόλες που είχα μαζέψει από μια υπαίθρια αγορά κάποτε, τους πάγκους από σαπουνόλιθο που γρήγορα πατινάρονται, και ένα απλό κεντρικό τραπέζι φαγητού αντί για νησίδα κουζίνας, η ζωντανή ατμόσφαιρα της κουζίνας κάνει αμέσως όποιον μπαίνει να νιώθει σαν στο σπίτι του.