Κεφάλαιο 505

Περσεφόνη

Για πολλή ώρα, ήμουν ένα χάος που έτρεμε. Η φωτογραφία με είχε συγκλονίσει και κρατιόμουν από τους πλατιούς ώμους του συζύγου μου, τρέμοντας ανεξέλεγκτα. Δεν ήταν απλώς η φωτογραφία. Ήταν χυδαία και βίαιη όπως ήταν. Ήταν επειδή αναγνώρισα το φόντο όπου είχε τραβηγτεί η φωτογραφία.

Ήταν ένα ακριβές αντίγραφο του μέρους όπου ο Ντμίτρι Ρουντένκο με είχε κρατήσει αιχμάλωτη αφού με είχε απαγάγει. Οι γκρίζοι τοίχοι των κελιών, το σκοτάδι - όλα ήταν ίδια, εκτός από την φρικιαστική σκαλωσιά πάνω στην οποία κρεμόταν το σώμα της καημένης γυναίκας.