Κεφάλαιο 506

Περσεφόνη

Οι τοίχοι ήταν γκρίζοι. Ακούγονταν ο συνεχής ήχος του νερού που έσταζε σαν σταγόνες από μια γωνιά του δωματίου. Η μυρωδιά μούχλας στο δωμάτιο ήταν σχεδόν αφόρητη. Πάλεψα να σηκωθώ, χτυπώντας δυνατά, καθώς η εικόνα του Όλεγκ φαινόταν να διαγράφεται μεγάλη. Άπλωσε το χέρι του για να με αρπάξει και ούρλιαξα βραχνά.

Η φωνή του Λούσιεν, ένα βραχνό γρύλισμα, διέτρεξε τη συνείδησή μου.