Κεφάλαιο 584

Ο Λούσιεν στεκόταν όρθιος, κοιτάζοντας σοκαρισμένος την Καμίλ χαμογελαστή να τείνει το χέρι της για να του παραδώσει το μικρό μωρό. Τον κοίταζε σαστισμένος, γιατί δεν είχε κρατήσει ποτέ στην αγκαλιά του κανένα από τα νεογέννητα παιδιά του. Ήταν η πρώτη φορά που του συνέβαινε αυτό.

Αλλά ακόμα κι αν δίσταζε, το μικρό παιδί, με το δέρμα του ροζ και ζαρωμένο, μια τούφα σκούρων μαλλιών στο μικροσκοπικό του κεφάλι, άνοιξε το ένα του μάτι και τον κοίταξε με απορία, ένα φρύδι σηκωμένο ερωτηματικά, ζυγίζοντάς τον κριτικά, ας πούμε, πριν κλείσει σταθερά το μάτι της και αγνοήσει τους ανθρώπους γύρω της, με το στόμα της να φυσάει ένα κόκκινο βατόμουρο.

Η Ρία και τα άλλα παιδιά άρχισαν να γελούν καθώς η Λου έκλαιγε, ξεσπώντας σε γέλια,