บทที่ 30

ฉันรู้สึกว่าอากาศร้อนอบอ้าวทั่วแก้มและรีบอ่านหนังสือในเมนูราวกับว่ากำลังสอบปลายภาคอยู่ แน่นอนว่าในเมนูไม่มีอะไรเลยที่ราคาต่ำกว่าสามสิบเหรียญ แต่ฉันคิดว่าฉันอาจจะสั่งอาหารจานเคียงสองสามอย่างซึ่งราคาถูกกว่าก็ได้ ฉันต้องจ่ายเงินด้วยบัตรเครดิตด้วย

สักครู่ต่อมา แกวินกลับมาพร้อมกับไวน์ของเรา ฉันมองดูเขาเปิดจุกขวดและรินไวน์ใส่แก้วให้เราด้วยความรู้สึกตื้นตันใจ

“แล้วเราจะฉลองอะไรกันดีในค่ำคืนอันแสนสุขนี้” เขาถาม ดวงตาสีเข้มของเขาสลับไปมาระหว่าง เอ็ดวินกับฉัน “บางทีอาจเป็นวันครบรอบแต่งงานหรือว่า...”