Κεφάλαιο 128
Σελέν
Η Λίλα κλαίει ξανά όταν φτάνω σπίτι, και μόλις μπαίνω στο διαμέρισμα η πεθερά μου μου ρίχνει ένα βλέμμα απαίσιας ανακούφισης. Το κουτάβι μου τρέχει προς το μέρος μου προτού καν προλάβω να κλείσω την πόρτα πίσω μου, με τα μικροσκοπικά του πόδια να χτυπούν στα ξύλινα δάπεδα ένα γρήγορο χτύπημα.
« Μαμά!»