Rozdział 100 Mieć ten sam los

„Rhonda, jesteś naprawdę niewdzięczna. Całkowicie zapomniałaś o przeszłości. Nie pamiętasz, jak pomagałam ci w szkole?” Cristina planowała uregulować stare rachunki.

„Uznaję, że bardzo mi pomogłaś, ale czy ja nie pomogłam tobie? Cristina, historia między nami nie jest czymś, co można rozwiązać kilkoma słowami. Zostawmy przeszłość za sobą. Nie chcę już o tym rozmawiać”.

„Rhonda, naprawdę cię podziwiam. Jak możesz być tak bezduszny? Nie dość, że jesteś okrutny wobec mnie, to jeszcze czy nie jesteś wcale smutny, że tak łatwo pozwoliłeś odejść Santino?”