Rozdział 1254

„Martha jest ze mną od osiemnastu lat. Jest dla mnie jak rodzina. Nie mogę żyć bez Marthy, proszę siostro, nie pozwolę Marcie stanąć ci na drodze. Nie pozwolę jej włóczyć się po głównym domu” „Pani Collins, mogę posprzątać sąsiedni dom. Mogę podlewać i nawozić kwiaty, mogę wykonywać inne obowiązki i nie będę się pokazywać przy tobie”.

„Siostro, od teraz będę robić wszystko, o co mnie poprosisz, proszę”. Arabella widziała, że Serena szczerze błagała, żeby tym razem zatrzymać Marthę. Mogła się zgodzić i pozwolić Serenie być bardziej posłuszną i słuchać jej w przyszłości.

Ale dopóki Martha była w pobliżu, nadal będzie podjudzać Serenę. Nawet najbardziej niewinna i miła osoba stałaby się zła po długim praniu mózgu. Więc nie było potrzeby, żeby Martha została. I nie było potrzeby, żeby była miłosierna. „Masz teraz osiemnaście lat; nie potrzebujesz jej już”. Gdy Arabella miała już wychodzić, Serena nagle przytuliła się do nóg i zawołała: „Nie chodzi o wiek. Chodzi o to, jak Martha i ja spędzamy ze sobą dzień i noc. Jesteśmy jak rodzina: „Dlaczego nie wyprowadzisz się i nie zamieszkasz z nią?” Serena podniosła łzy w niedowierzaniu, nie mogąc uwierzyć, że Arabella próbowała ją wyrzucić! „Możesz zostać, ale ona nie”. Arabella rzuciła Marcie spojrzenie i w końcu powiedziała. Serena rozpaczliwie ją puściła, oszołomiona przez chwilę, aż Marta zapłakała i ją przytuliła: „Wszystko w porządku, Serena. To, że mnie nie ma w tym domu, nie oznacza, że cię zostawiam”.