Rozdział 344

Punkt widzenia Judy

Nienawidzę siedzieć tutaj jak kaczka czekająca; byliśmy tylko Tabby i ja, podczas gdy wszyscy inni szukali kolejnych flag. Tabby wpatrywała się w ocean, obserwując fale szarpiące kajakami, którymi musieliśmy płynąć, żeby wydostać się z wyspy. W sumie w naszym zespole było ich trzy, akurat tyle, żeby wrócić do bazy.

Siedzieliśmy tu już kilka godzin; słońce świeciło na nas, sprawiając, że nasza praca była niesamowicie gorąca i trudna. Czułem, jak słońce paliło mnie w ciele i wiedziałem, że będę miał oparzenia słoneczne, zanim stąd wyjdę. Nienawidziłem mieć tak jasnej skóry.