Rozdział 99

Punkt widzenia Judy

„Zabić nas?? C...dlaczego mieliby chcieć nas zabić?” Irene wyjąkała, w jej oczach wyraźnie widać było panikę. „C...co zrobiliśmy”.

„Okej, Irene. Musisz mnie wysłuchać” – powiedziałam, przesuwając się do niej, starając się nie przesuwać zbyt mocno kajdanek na nadgarstkach, ponieważ bardzo szczypały. „Musisz się uspokoić. Jeśli dowiedzą się, że nie śpimy, mogą wrócić wcześniej niż później i od razu nas zabić. Teraz mamy element zaskoczenia w naszych rękach. Nie wiedzą, że nie śpimy”.