Rozdział 7 Czy nadal będzie miała pracę

Recepcjonistka ponownie przyjrzała się Gwendolyn i stwierdziła, że nie przypominała ona osoby z towarzystwa. Zamiast tego wyglądała bardziej jak szkarłatna kobieta, która była tam, aby czerpać korzyści swoim wyglądem.

„Jak się masz jako klient? Co gorsza, od razu poprosiłeś o spotkanie z CEO. Czy wiesz, że CEO Angle'a ma majątek netto wart setki milionów? To ktoś, o kim taka lafirynda jak ty nigdy nie może marzyć!”

Nazwana „dziewczynką”, Gwendolyn niemal wybuchnęła śmiechem w swej ogromnej furii.

Biorąc pod uwagę moją wartość netto, prawdopodobnie jestem o wiele wyżej od CEO Angle Corporation. Jaki snob!

Nie mając nastroju na gadanie z tak nieszczęsnym pracownikiem, przybrała surowy wyraz twarzy. „Zadzwoń do swojego przełożonego i powiedz, że przyjechałam. Jeśli odmówi przyjęcia mnie, poniosę konsekwencje”.

Recepcjonistka chciała dalej okazywać Gwendolyn lekceważenie, ale jej przenikliwe spojrzenie, pełne chłodu, tak ją sparaliżowało, że połknęła słowa na końcu języka.

„Pamiętaj, co powiedziałeś! Wszystkie konsekwencje poniesiesz ty!”

Prychając, recepcjonistka opowiedziała swojemu przełożonemu o przebiegu wydarzeń z wielką ozdobą. Przez cały czas jej spojrzenie na Gwendolyn stawało się coraz bardziej aroganckie.

Prawdę mówiąc, nie mogła się doczekać, aż ochrona wyrzuci ją stamtąd.

Niestety, nie wszystko poszło po jej myśli.

Jej uśmiech stopniowo zamarł, a na jej twarzy odmalowało się całkowite zdumienie.

Sądząc po jej wyrazie twarzy, Gwendolyn mogła mniej więcej zgadnąć, co zostało powiedziane przez telefon. Gwendolyn szyderczo zapytała: „Które piętro?”

"Najwyższe piętro, poziom l 27..."

Po uzyskaniu dokładnego numeru piętra Gwendolyn wsiadła do windy, ciągnąc za sobą walizkę, nie oglądając się za siebie.

Recepcjonistka wpatrywała się w nią z otwartymi ustami, zupełnie oniemiała.

Ojej! Kim właściwie jest ta, że asystent CEO, pan Holtzer, mówił o niej z takim szacunkiem? Czy to możliwe?

że jest... kochanką CEO? Nie, muszę wszystkim opowiedzieć tę szokującą plotkę! Tymczasem nikt nie zatrzymał Gwendolyn, gdy dotarła na najwyższe piętro.

W chwili, gdy otworzyła drzwi do biura dyrektora generalnego, mężczyzna siedzący na kanapie wstał i podszedł do niej.

Był ubrany w ciemnoniebieski garnitur, wyglądał królewsko i dostojnie. Kiedy jego wzrok spoczął na Gwendolyn, nawet jego oczy tańczyły z radości.

„Minęło dużo czasu, Kiddo. Gratulacje z okazji rozwodu”.

Gdy mówił, jego baryton kipiał pobłażliwością.

"Treyton?"

W mgnieniu oka oczy Gwendolyn zrobiły się czerwone, a zaskoczenie ją zalało. Nigdy nie wyobrażała sobie, że obecny CEO Angle Corporation okaże się jej trzecim najstarszym bratem, Treytonem Harrisem. Natychmiast odrzuciła walizkę, pobiegła do przodu i przytuliła Treytona.

„Tęskniłeś za mną, Treytonie?”

Ukryła głowę w jego piersi.

Minęło sześć lat odkąd widzieliśmy się ostatni raz, ale ona nadal jest tą samą małą dziewczynką, która uwielbia się ze mną słodko bawić.

Treyton z uśmiechem pogłaskał ją po włosach, ogarnięty chęcią podarowania jej wszystkiego, co najlepsze na świecie.

„Cieszę się, że w końcu się rozwiodłeś. Co daje rodzinie Wright prawo do czepiania się ukochanej dziedziczki Harris Group i naszej małej księżniczki?”

Zauważywszy, że wyraz twarzy jej brata stał się lodowaty, Gwendolyn szybko zmieniła temat.

„Treyton, podpisałem umowę z tatą. Chce, żebym zwiększył zyski Angle'a o pięć procent w porównaniu z poprzednim rokiem! Musisz mi pomóc!”

Rozłożyła palce w kształt piątki i przesadnie wymachiwała nią przed Treytonem.

Treyton zaprowadził ją na kanapę, zanim odpowiedział: „Pięcioprocentowy wzrost rzeczywiście jest dla ciebie trudny, ale tata zabronił mi również pomagać ci w oszukiwaniu. W związku z tym mogę ci pomóc tylko w egzekucjach. Decyzje muszą być twoje”.

Twarz Gwendolyn od razu posmutniała.

Gah! Treyton to człowiek, który trzyma w dłoniach przetrwanie ponad połowy przemysłu rozrywkowego. Potrafi wstrząsnąć całym przemysłem jednym ruchem palca, a jego firmy rozrywkowe rozszerzyły się nawet za granicę. Jeden telefon od niego mógłby sprawić, że zyski tej firmy produkcyjnej, Angle, wzrosłyby o dziesięć procent. A jednak tata słusznie przewidział, że będę oszukiwał! To niczym nie różni się od wpychania mnie w ślepą uliczkę!

Na widok jej długiej twarzy Treyton uszczypnął ją w miękkie policzki, chichocząc. „Głupia dziewczyno! Dobrze, że masz więcej praktyki. Skoro już tu jesteś, powinienem ustąpić ze stanowiska tymczasowego CEO”.

„Nie, nie spiesz się z tym” – zaprotestowała Gwendolyn.

Jej protest przytłoczył Treytona. „Dlaczego?”

Gwendolyn potarła brodę, wyglądając, jakby była pogrążona w głębokiej kontemplacji.

Chwilę później puściła oczko bratu. „Mam świetną propozycję. Dlaczego mnie nie wysłuchasz, Treyton?”

Wbijając wzrok w jej chytry wyraz twarzy, Treyton pogrążył się w transie.

Godzinę później doszli do porozumienia.

W ciągu pięciu minut wszyscy w Angle Corporation otrzymali pilne powiadomienie.

Wygląda na to, że firma wkrótce będzie miała tajemniczego dyrektora ds. talentów.