Rozdział 104

Vivian zamarła. Odwróciła się, by spojrzeć na Finnicka. „Czy to było, gdy zostałeś porwany dziesięć lat temu?

Finnick wychował się w bogatej rodzinie. Poza porwaniem dziesięć lat temu Vivian nie potrafiła wymyślić żadnego sposobu, w jaki mógłby zostać poważnie ranny.

„ Tak jest.” Finnick opuścił głowę, aplikując lekarstwo na jej ranę, więc nie mogła zobaczyć jego wyrazu twarzy. „Trzy ciosy, wszystkie w nogę. Gdybym nie został wtedy wyleczony, naprawdę byłbym kaleką.”