Rozdział 137

Vivian zamarła. Znając Finnicka od tylu lat, nigdy nie słyszała, żeby mężczyzna przeklinał lub mówił w tak wzburzony sposób.

Zmarszczyła brwi i zapytała: „Finnick, co się...”

Ale zanim zdążyła dokończyć, Finnick przerwał jej kolejnym krzykiem. „Wróciłaś do pokoju tylko po naszyjnik? Czy wiesz, jakie miałaś szczęście? Mogłaś tam umrzeć!”