Hoofdstuk 80

"Echt?" zei ik terwijl ik me omdraaide in de richting van de stem. "Brian, wat de fuck? Ik dacht dat we dit al achter de rug hadden?" Hij stak zijn handen op. "Sorry. Grapje. Je hebt veel voor ons gedaan, terwijl we het helemaal niet verdienden. Bovendien was je, eerlijk gezegd, de knapste loser die ik ooit heb gezien." Daniel gromde en Adam zei: "Hij was bij me toen we haar de galajurk en die leren outfit zagen passen." Daniel grinnikte: "Nu snap ik het. Ja. Die zijn allebei echt sexy. Ik ben de gelukkige die haar erin heeft mogen aanraken." Brian zei: "Bofkont," en gaf Daniel een speelse klap op zijn arm. Ik zei: "Zijn we klaar met de penismeetwedstrijd?" Amy en ik rolden met onze ogen en de jongens lachten.

Amy en ik gingen naar haar tuin en praatten terwijl de jongens over Alpha praatten. Ze zei: "Je ziet eruit alsof het nu goed met je gaat." Ik zei: "Dat ben ik, nu Diana officieel dood is. Zij was de enige die me mijn hele leven al terroriseerde. Ik weet zeker dat er waarschijnlijk wel mensen in de roedel zijn die haar onzin nog steeds geloven, maar ze komen er wel overheen." Amy zei: "Degenen die er nog niet overheen zijn, hebben deze roedel al verlaten. Ik heb een einde gemaakt aan al het pesten zodra ik hier aankwam. Ik heb jouw voorbeeld gevolgd. Ik heb alle roedelleden ook verteld dat jij nu Luna van mijn oude roedel bent en dat als ze Diana's onzin nog steeds geloven, ze vrij zijn om te vertrekken. Er waren er ook die ervoor kozen om te vertrekken." Ik fronste mijn wenkbrauwen en vroeg: "Wat zei Adam daarover?" Ze zei: "Hij was er helemaal voor. Hij sloot zich bij mij aan en vertelde hen dat ze vrij waren om te vertrekken." Ik glimlachte en zei: "Ik ben blij dat je dat gedaan hebt. Je gaat een uitzonderlijke Luna worden." Ze zei: "Ik had het beste voorbeeld van hoe een Luna zou moeten zijn."

Later werden Daniel en ik naar onze kamer gebracht om ons klaar te maken voor een diner dat ter ere van ons werd gehouden. Ik nam een douche en Daniel kwam binnen vlak nadat ik uit de badkamer kwam. Ik droeg een badjas en probeerde te bedenken of dit een formeel diner was, toen ik de bekende vonken voelde toen hij me in zijn armen sloot. Ik glimlachte en hij zei: "Ik vind deze look geweldig." Ik fronste mijn wenkbrauwen en zei: "Wat? Ik draag een badjas." Hij grinnikte en zei: "Precies. Minder voor mij om uit te trekken." Ik lachte en zei: "We moeten ons klaarmaken voor dit diner. Weet je nog?" Hij zuchtte en zei: "Zo is ons leven nu eenmaal." Ik zei: "Ik maak het vanavond goed. Beloofd." Hij trok zijn wenkbrauwen op en zei: "Beloofd?" Ik draaide me naar hem om en zei: "Ik wil jou ook. We kunnen op dit moment gewoon niet." Hij glimlachte en zei: "Oké. Je zag eruit alsof je in tweestrijd was toen ik binnenkwam." Ik zei: "Ja, ik probeer te bedenken of dit diner een formeel iets is." Hij zei: "Ik zal het vragen." Hij belde Adam en nadat hij had opgehangen, zei hij: "Het is heel casual, dus gewone kleding." Ik zei: "Oké. Het is fijn dat ik me nu meer op mijn gemak voel in een toch al ongemakkelijke situatie." Daniel zei: "Waarom zou het een ongemakkelijke situatie zijn? Adam zei dat hij en Amy al die mensen die Diana's onzin nog geloofden, hebben afgerekend." Ik zei: "Dat betekent niet dat er geen mensen zullen zijn die eraan herinnerd worden als ze me zien." Hij haalde zijn schouders op en zei: "Dus daar zorgen we voor als het gebeurt. Laten we gewoon genieten van onze tijd weg van de roedel zolang het nog kan." Ik stemde toe en trok een zwangerschapsjeans en een mooi shirt aan.