Hoofdstuk 97

Anna zei: "Ik hoop het wel. Dat zou de hele stad laten zien dat we allemaal in vrede samen kunnen leven." Yara zei: "Ik zal Avery vertellen dat ze met je ouders moet praten. Er zijn dingen die jullie twee snel moeten weten." Anna zei: "Het zijn alleen wij en mijn moeder. Mijn vader is doodgereden door een dronken bestuurder." Yara zei: "Oké. We kunnen met je moeder praten als we je vanavond naar huis brengen." Daniel zei: "Yara, wil je Avery alsjeblieft naar voren laten komen? We moeten nu echt met haar praten." Yara zei: "Ja, Alpha. Jouw wens is mijn bevel." Ze knipoogde naar Daniel en ik kwam naar voren. Daniel grinnikte nog steeds toen ik naar voren kwam. Ik kromp ineen toen ik zei: "Wat zei ze?" Daniel lachte en zei: "Ze heeft zich goed gedragen. Ik ben best trots op haar."

Ik zei tegen Anna: "Is er nog iets wat je me moet vragen?" Ze zei: "Ik wil gewoon weten wat we kunnen verwachten als we wolven hebben." Ik zei: "Laten we eerst kijken of dat überhaupt mogelijk is voordat we daaraan beginnen. Oké?" Ze zei: "Oké. Dat kan ik doen." Ze zei: "We gaan dit bewerken en we laten jullie het allemaal bekijken voordat we er iets mee doen. Jullie zijn echt goed voor ons geweest." Ik zei: "We behandelen jullie gewoon zoals we willen dat jullie ons behandelen." Ze glimlachte: "Dat is altijd het beste." Ik zei: "Nadat we de video hebben bekeken, kunnen we jullie allemaal mee naar huis nemen. Ik ben heel benieuwd om jullie ouders te ontmoeten."

Daniel en ik gingen naar de tuin en gingen even zitten. Hij zei: "Ik was echt trots op Yara. Ze beantwoordde Anna's vragen net zoals jij dat zou doen." Ik zei: "Yara is er nog steeds niet over uitgesproken. Ze blijft maar zeggen dat ik met de moeder van Anna en Adrian moet praten. Waarom zegt ze niets over ouders?"