Rozdział 1616

Yasmine zatrzymała się, wpatrując się w drżące dłonie. „Boyd, wiesz, o czym teraz myślę? Myślę o utraconym dziecku”.

Boyd lekko się zachwiał, jego cienkie usta poruszały się, ale nie wydobyły z siebie żadnych słów. Yasmine kontynuowała: „Czy wiesz, o czym myślałam, kiedy byłam uwięziona w tym ciemnym, wilgotnym miejscu? Miałam nadzieję na twoje cudowne pojawienie się, a potem pomyślałam o łagodnych, kojących słowach, które miałaś dla Serany przy jej łóżku. A potem pomyślałam o tym, dlaczego straciłam nasze dziecko”.

„ Nie byłeś przy mnie, kiedy najbardziej cię potrzebowałam. Teraz, gdy cię nie potrzebuję, a ty jesteś tutaj, po prostu mnie mdlisz. Słowa Yasmine były jak ostre kawałki metalu, każdy z nich przebijał serce Boyda.