Rozdział 772 Sprawy otwarte i zamknięte

Kera była w tym momencie tak zdezorientowana, że nie do końca zrozumiała słowa tłumacza. Minęło trochę czasu, zanim zrozumiała: „Dlaczego dajesz mi nagrodę?” Była tak zaskoczona, że jej głos stał się piskliwy. „Dlaczego?” Straciła mistrzostwo, które powinno być jej, a nie mogła nawet zdobyć trofeum za drugie miejsce? „Dlaczego?” Sid spojrzał na Kerę. „Nie wiesz dlaczego?” „Dlaczego miałabym wiedzieć? Moja praca jest tak doskonała. Już powstrzymuję się przed wygraniem mistrzostwa, a teraz nie mogę nawet zdobyć drugiego miejsca? Czy to twój standard?” Kera była na skraju utraty kontroli nad swoimi emocjami, a jej ciało wypełnił gniew. Sid spojrzał na nią ze złością. „To przez takich ludzi jak ty poziom całej naszej ceremonii wręczenia nagród się obniżył!” Twarze Caroliny i Lance’a pod sceną stały się niezwykle blade. Carolina podeszła do sceny i spojrzała na Kerę z wyrazem strachu i zmartwienia. „Co się dzieje? Dlaczego potwierdzona klasyfikacja miałaby się nagle zmienić?” Publiczność była pełna konsternacji i nie wiedziała, co się dzieje! Ponieważ ktoś zgłosił ją za plagiat, wściekły i ciężki głos Sida odbił się echem w przestronnym miejscu, ogłuszając uszy wszystkich. Długo zajęło im zareagowanie. Wyraz twarzy Kery zamarł. Po chwili pokręciła głową i mimowolnie cofnęła się o kilka kroków. „Nie, nie jestem plagiatorką. Inni mnie plagiatowali”. Kiedy to powiedziała, Kera nagle coś sobie przypomniała. Spojrzała na scenę: „Chloe, wyjdź! Robisz mi to? Chloe, wyjdź i wyjaśnij, czy mnie podstępem podcinasz?” Kera niemal ryczała na scenie. Czekała tak długo, tylko na ten moment. Dlaczego tak się stało? Kiedy Carolina usłyszała, jak Kera wspomina Chloe, jej twarz natychmiast pociemniała. „Babciu, pomóż mi znaleźć Chloe. Ona ze mną zadziera! To ona kradnie moje rzeczy!” Kera zobaczyła Carolinę i pośpiesznie zaczęła nalegać. Carolina natychmiast się odwróciła i weszła w tłum niemal bezmyślnie, odsłaniając wszystkie zasłony kobiet, które wyglądały jak Chloe, bez względu na wszystko. „Co robisz? Płacząca kobieta!” „Trzymaj się ode mnie z daleka. Nie dotykaj mnie”. Carolina uparcie odmawiała poddania się. „Chloe, lepiej wyjdź i wyjaśnij wszystko jasno. W przeciwnym razie, kiedy wrócimy do naszego kraju, nie puszczę cię! Kiedy przestaniesz?!” „Hej! Trzymaj się ode mnie z daleka! Szukasz kłopotów?!” Kiedy Carolina próbowała odsłonić maski innych, przypadkowo złapała kogoś za włosy. Kobieta natychmiast ją odepchnęła! Straciła równowagę i upadła na ziemię. Jej już zraniona ręka uderzyła o ziemię i poczuła ostry ból. Grupa żołnierzy podeszła, próbując siłą zabrać Carolinę. Ale Lance pomógł jej pierwszy. „Przepraszam, zajmę się nią!” Lance mocno przytulił ramię Caroliny i odciągnął ją na bok. Kera mocno przygryzła wargę, a jej oczy podążały za sylwetką Lance'a. „Lance, pomóż mi znaleźć moją siostrę. Jak mogłem plagiatować jej pracę?” Widząc, że Kera wygląda na tak zranioną, wszyscy zaczęli się do niej przychylać. Została potraktowana wyjątkowo niesprawiedliwie. Jak ktoś mógł wyglądać tak żałośnie? Nawet Joshua nie wytrzymał w tym momencie, wstał i powiedział głębokim głosem: „Musi tu być jakieś nieporozumienie. Rosanna jest moją uczennicą. Jak mogła zrobić coś takiego jak plagiat?” Sid spojrzał na chaos pod sceną i poczuł ból głowy. Zobaczył, że spojrzenie Joshuy lekko się zatrzymało. Oczywiście znał Joshuę. W branży perfumeryjnej nie było wielu wybitnych ludzi. Pozycja Joshuy w branży perfumeryjnej zawsze była stabilna i miała pewien wpływ. Słysząc to, w oczach Sida błysnął cień wątpliwości. Chloe stała na scenie, uśmiechając się zimno. Ludzka natura była taka, znała tylko sławę i status. Ale nikt nie chciał rozważyć prawdy w tej sprawie. „Gdzie jest ta Chloe? Możemy ją znaleźć, żeby to wyjaśnić” – powiedział Sid. Keira dostrzegła punkt zwrotny w tej sprawie i jej twarz nieco się rozluźniła. „Kiedy więc mogę odebrać nagrodę? Jako mistrzyni powinnam być protagonistką dzisiejszego wieczoru”. Rozległ się zimny głos Chloe. Spojrzała na Sida i przemówiła płynnie standardową francuszczyzną. Następnie odsunęła się na bok i dała znak prowadzącemu, żeby kontynuował. Prowadzący był w tej chwili zdezorientowany. Widząc sygnał szefa, pośpiesznie podszedł do środka sceny i powiedział: „Następnie powitajmy księżniczkę Matyldę. Dziś wieczorem ona ujawni nam mistrzynię”. „Wow, to naprawdę księżniczka Matylda wręcza nagrodę mistrzyni!” „To wielki zaszczyt. To